Het verschil tussen ‘ergens mee zitten’ en ‘ergens mee zitten’
Tijdens onze stilte-ontmoeting merkte Marjolein op: “Nu zie ik het! Het verschil tussen ergens mee zitten en érgens mee zitten.” Ik vond dit een geniaal inzicht. Deze eenvoudige zin raakt aan een diepe waarheid over hoe wij omgaan met ongemak en emoties.
Wanneer we zeggen dat we ‘ergens mee zitten’, bedoelen we vaak dat er iets is wat ons bezighoudt, iets wat we lastig of pijnlijk vinden. We voelen onrust of spanning en willen er meestal zo snel mogelijk vanaf. Ergens ‘mee zitten’ betekent vaak niets anders dan dat we weerstand ervaren en dat iets er niet mag zijn. Dat we geraakt zijn in onze kwetsbaarheid en iets niet willen voelen. We proberen het probleem op te lossen door er veel over na te denken, te piekeren, het gevoel te negeren of onszelf af te leiden. We doen er alles aan om iets te fixen, te veranderen, op te lossen. We gaan erover nadenken, terwijl dit niets oplost en de verkramping juist in stand houdt.
Maar er is ook een andere manier om ‘ergens mee te zitten’. In plaats van te vechten tegen wat we voelen, kunnen we er gewoon bij blijven. Dit betekent dat we ons niet afkeren van het ongemak, maar het juist toestaan om er te zijn. We hoeven niets te veranderen of op te lossen. We zitten letterlijk mét het gevoel, zonder ertegen te vechten. Dat is de kracht van stilte en meditatie. Door te gaan zitten doe je je practice en leer je jezelf te dragen, ook in je geraaktheid. Je ziet dat alles komt en gaat en in jouw verschijnt en bent bereid ook emotie helemaal te voelen. Dit zitten in stilte, helpt je hierbij.
De kracht van aanwezig zijn
In stilte zitten helpt je om aanwezig te zijn bij wat er is en te voelen. Als we daartoe bereid zijn, gebeurt er iets bijzonders. De emotie of het ongemak krijgt de ruimte om te zijn. Vaak merken we dat het gevoel zachter wordt of vanzelf verandert. Het verzet maakt plaats voor openheid en acceptatie.
Dit betekent niet dat moeilijke gevoelens verdwijnen, maar ze verliezen wel hun grip op ons. Wanneer we niet meer wegrennen voor wat er is, ontdekken we dat we groter zijn dan onze emoties. Er ontstaat een dieper besef van wie we werkelijk zijn: de stille, open ruimte waarin alle ervaringen verschijnen en verdwijnen.
Hoe oefen je hiermee?
1. Merk op wat je voelt. Wanneer je merkt dat je ergens mee zit, pauzeer even. Wat voel je precies in je lichaam? Is er spanning, onrust, verdriet?
2. Blijf erbij en doe niets. In plaats van te analyseren of weg te duwen, laat het gevoel er zijn. Adem rustig in en uit terwijl je met je aandacht bij het ongemak blijft. Dit betekent dat je niets hoeft te doen om het gevoel te veranderen of op te lossen, want het lost vanzelf op. Ik heb altijd de uitspraak van Hans Laurentius onthouden: ‘Handjes ervan af’. Elke ervaring verschijnt in het zuivere bewustzijn, dat er simpelweg Ãs zonder zich te bemoeien met de inhoud.
3.Wees mild Oordeel niet over wat je ervaart. Alles wat opkomt, mag er zijn. Je staat alles toe zoals het verschijnt.
4.Benader alles als al goed en als energie. Zie gedachten en emoties als energie gemaakt van hetzelfde bewustzijn. Er is geen onderscheid, want alles is gemaakt van bewustzijn – van energie. Je zou kunnen zeggen: gedachten en emoties, spanning is een gestolde vorm van energie. Emotie betekent ook ‘movere’ energie in beweging.
4. Grond jezelf. Zeker bij hevige emoties, onrust of ongemak kan het helpen om jezelf bewust te gronden. Als er oud zeer of hevige pijn naar bovenkomt houd dan ook je ogen open. Door bewust contact te maken met de grond geef je alles de ruimte om gedragen te worden. Je grondbesef is er altijd. Dat is het mooie. De energie in je lichaam kan kalmeren als je maar lang genoeg rust in contact met de grond. Gronden brengt je terug in het hier en nu.
5.Ontdek de openheid eromheen. Terwijl je bij het gevoel blijft, kun je opmerken dat er ook iets ruims en stil aanwezig is. Je brengt je aandacht naar het heldere, zuivere bewustzijn dat beschikbaar is voor elke ervaring, maar zich niet bezighoudt met de inhoud van de ervaring. Dat zuivere bewustzijn blijft onaangetast.
Het bijzondere is, hoe vaker je dit doet, hoe minder je deze stappen nodig hebt. Hoe meer je aanwezig bent, hoe directer je in staat bent te doorzien, daar waar je vroeger dagen van slag was. Uiteindelijk is meditatie niet wat je denkt dat het is. Meditatie is alles toestaan zoals het is en dit integreert zich dit in je dagelijks leven, ook als je niet op je meditatiekussen zit.
Een uitnodiging tot openheid en direct ervaren
Het verschil tussen ‘ergens mee zitten’ en ‘ergens méé zitten’ is uiteindelijk een uitnodiging om dat te zien. Om ons verzet op het voelen te zien en er geen verhaal van te maken. Om onze identificaties te zien en de neiging om er een verhaal van te maken.
Door volledig aanwezig te zijn bij wat er is, openen we ons voor de werkelijkheid zoals die nu is. De directe ervaring van dit hier en nu komt weer in beeld. Dit betekent absoluut niet dat je niet meer geraakt wordt en dat alles fijn zal zijn. Maar er ontstaat wel een nieuwe mogelijkheid om niet meer te vechten met wat is en vrijer te zijn.
Het enige wat nodig is, is dat je er mee gaat zitten. 🙂
